Tekrar Merhaba...

Bu iki sözcüğü yazmadan önce beyaz bir sayfaya bakarken eskileri taradım. Ve kocaman bir waoow dedim. Genelde kullandığım bir sözcük değildir ama, sanırım aradan geçen 5 yılımın en güzel özetinin bu sözcük olabileceğini nereden bilebilirdim.

Ve Merhaba Ben Geldim...

Tesadüfen mail kutuma düşen bir mail ile hatırladım buranın varlığını. Google bana gönderdiği mailde sadece bir güncellenmeden bahsediyordu. Epey uzun zaman olmuş. Aslında unuttum denilemez sadece cesaret edemedim olanları yazmaya diyelim. Peki ne oldu da döndüm. Çünkü büyüdüm. Çünkü korkularım geçti, çünkü unuttuklarıma yenilerini ekledim. Özlemekten korkmuyorum artık. Yaşadıklarımdan da utanmıyorum. Eskiyi kabul ettim yeniyle barıştım.

Ve yeniden yazmaya başladım...

Eski bir arkadaşım bana bir gün, "sen yazacaksın ben de tüm bunları sadece bir kitap sayfasında okuyacağım" demişti. Haklıymış, henüz bir kitap olacak gücü olmasa da satırların. Buraya düşmek için de daha fazla bekleyemediler.

O zaman başlayalım.


Merhaba ben Elizabeth Bennet.